Evvel Zaman

Evvel zamanın sancısına ilaç gerek,
Kamburu çıkmış aşkların,
Gitmelerin ayak seslerini tıkamak gerek!
Kaç gecedir kulağımda bir ses,
Hüznün huzura doğru çağırdığı,
Yalnızlığın zavallı diye adlandırdığı,
Herkesin her şeyi bildiği bu hayatta,
Bilmediğim o ses!
Huzuru damarlara enjekte eden hayatın,
Kalıp savaşma cesareti yerine
Esir düşmüş duyguların intiharlarının
Çıkarttığı ses!
Seni özlemeyi sevmek,
Seni sevmeyi sevmek ama bir türlü
Sana ait olmayı becerememek artık!
Bu hüznün huzura doğru çağırdığı bir ses,
Gitmelerin ayak seslerinin parmaklarımı kestiği,
Bir savaş meydanında ki ganimet misali gözyaşları,
Yitik mağrur ama onurlu bir esirin duygularının intiharı!
Evvel zamanın sancısına ilaç gerek,
Kamburuyla sevdiğin aşklar hüsran,
Esir olmuş duygular buda intihar demek!