Ey Aşk / Baş Kaldırış

Bağışla beni
Ey aşk!
Seni azad ediyorum
Özgürlüğün en koyu mavisinde
Gözlerinde bulduğum
Aydınlığın tütsüsünde
Gümüşün rengini
Ayrılığın külleriyle
Balıkların yüzgecinde savuruyorum
Gökyüzünde ki denize

Belki içim acıyor
Belki de içime söz geçiremeyen
Mecalsiz kalan dilim
Vazgeçmiyor kılçıklı yüreğim

Susuyor dalgalar
Durgun ve duru bakışlarınla
Eski bir rıhtımda
Dibe vuruyorum yalnızlığımla

Kıyılara vuran bir yakamozla
Dalgaların sahilde ki sancısıyla
Yamıyorum
Sahipsiz yüreğimde ki
Sızlayan izleri

Şerha şerha dökülen nağmelerde
Gündüzün eteklerinden
Koparıp seni
İsli camda ki
Geceye düşüyorum
Gözlerimde ki puslu hayalle
Bir iz gibi


Çakıl taşının gölgesine sığınıyor
Toprağın kavruk kokusu
Kırışıksız alnımın ortasında duruyor
Dul bakışlarınla titreyen
Şarkımın yıkılan duvarları


Pembe düşlerimin tuzuyla
Hayallerimin İnleyen mavisi
Zamanın kokmuş avuçlarında
Gülüşlerimle bekliyor
Zambakların bükük boyunlu gülüşleri



Aşk yalvarıyor
Dönence bir hayatla
Göğsümde kalan gül kokusu
Şimdi yaşamla
Tırnaklarımın arasında
Soluk soluğa

Saklandığım ayrılık
Aşkla savaşta
Sığındığım özgürlük
Kapanmış gözleriyle
Tutamadığım ellerine
Baş kaldırışta