Ey Gönlümün Vazgeçilmezi

ey gönlümün vazgeçilemezi
ey hanemde konaklayanım
hangi mabedimdi ağır gelen sana

ne yapayım oda ben işte
sen bensin oysa
beki nasıl tanıtırım beni
gönlümün vazgeçilmeyenine
daha ne beklersin ki benden öte
belkide mabedimi anlatamadım sana
sana çok yakın kendimden öte
hadi git öyleyse mabedimin kapısı
bir ben vardı derim kendimden öte

beni bana tanıtamamışım derimde
kendime bir sürgün daha koyarım
kıyarım kendime işte
kapımda bir sürgün arar dururum beni

Ey gönlümün vazgeçilmezi
daha ne diyeyim ki benden öte
<< sen >> << ben >>
olmuşsun işte
kendimden öte
s.k