Ey Güvercinler

Ey güvercinler!
Yüreğimde esin...

adını yazdım gönlümün en ücra noktasına
üstüne mührümü bastım
kaynağı gözlerim olan balmumuyla
ömrümü törpülemiş bir aşkın kenarındayım
duvarlarda, ansızın beliren silüetin
şimdi bir başka hüzün kokuyor hayat
bir başka çığlığın kopuşudur bu kargaşa
sevdanın şaşkınlığıdır mimiklerimizi kapsayan
bir tutam sevda koklamaktı aşerdiğimiz
nerden bilebilirdik daldaki dikenin bunca sancısını?..

Ey güvercinler!
Yüreğimde esin...

yem tanesinin peşinde koşuşturmak kadar ucuz mu hayat?
bir de aşk var hayatın gramajında
alevsiz yakan
rüyaları satın alan
bir aşk ki;
cana can katan
ömrü çiğnemeden yutan...

Ey güvercinler!
Yüreğimde esin...

rüzgar, gökyüzünde özgürlüğü tadıyor
rahmet, usanmaksızın dökülüyor şehre
yapraklar, siper tutmuş rüzgarın inatçılığına
peştemallı çocuklar havuzun yanı başında
şaşkınlık hali tebessümlerde
her tebessümde bir sen...

Ey güvercinler!
Yüreğimde esin...

lapa lapa avurtlarına yağsam
ateşin eritse bedenimi
yanaklarında süzülsem
kurusam
katren olsam gözünde dolan
bir tebessümün saniyelik
seherin tenha vaktinde
seni uyandıran güneşin
tenini okşayan rüzgarın
içtenlikle kokladığın gülün olsam
ve solsam...

Ey güvercinler!
bilgelik ve suskunluktur kıvamınız
Yüreğimde ESİN...

***destina***