Ey Sevgili

Ey sevgili...
Senden habersiz sana yazmalarım
Ve koşuşturmalarım satırlar arasında
Kan ter içinde
Noktayı okşamalarım
Virgülde verilen sigara molaları
Cevap bekleyen soru işaretleri
Ve bıçak gibi yüreğime saplanan ünlemler
Hasretini tırnak içine almalarım
Ve tırnaklarımdan avuçlarıma dolan kandan kelimeler
Bu sızıyı dindirmeye bir nokta yetmez
İki nokta sıkıştırıyorum avuçlarıma
Gelde şimdi açıkla açıklayabilirsen
Satır sonlarına sığmaz bu sızı
Bir kısa çizgiyle bölemem seni hecelere
Ey sevgili...
Ey aşk
Üç noktanın tutup kulaklarından
Çeksemmi diyorum sana doğru
Yada aşık edip noktayı virgüle
Bir molamı versem bu şiire
Kelimeleri doldurup ceplerime incitmeden
Uyandırmadan ayı ve yıldızları
Ve gıcırdamadan paslı kapı
Adım adım sanamı gelsem
Ey sevgili...
Biliyorum
Köşe başında bekler bir ayrılık senfonisi
Tekme tokat döverler beni
Ve çalarlar cebimden
Boynu bükük kelimeleri
Bağırsam kimse duymaz
Haykırsam sesim vurmaz kapılara
Virgül sevişirken noktayla
Soru işareti başını kaşır halde
Dört dönüyordur
Dört duvar arasında
Ey sevgili...
Dövdüler beni bir köşebaşında
Ağzım burnum kan içinde
Tekmelediler yüreğimden
Direndim
Gaspettiler cebimdeki cümleleri
Ve İncittiler cümlelerdeki seni
Bizi astılar gitarın tellerine
Bağlayıp aşkı bağlamaya
Vurdukça vurdular
Notalarda gördüm gözyaşlarını
Öpemedim gözlerinden
Nokta öpemedi
Can verirken virgülünü
Ne bir kelime
Ne bir cümle
Ne bir nefes
Ey sevgili
Benim ölmelerim
Sana adım adım gelmelerimmis
Şimdi bilmiyorum neredeyim
Bildiğim tek şey
Sözün bittiği yerdeyim...