Ey Vuslatın Müjdesi Gönlümdeki İhtilâl

Ey! Sevda diyârından efsunla bakan hilâl;
Ey! Vuslatın müjdesi, gönlümdeki ihtilâl!

Hicrânın ki, sunduğun mâtemler kadar ırak;
Ne vakit arzulasan, tende hazır turâbım...
Ki hayalinle her dem ağlarken, hıçkırarak;
Bilirsin, gözlerinde süzülür ıstırâbım...

Yaşamak kadar güzel, bugünü ve yarını;
Hangi uslanmaz emel, soldurur baharını?

Saplanır ya sineme efkâr dolu heceler;
Yine de sana çıkar, vardığım her bir adım...
Ve gönül sarayımda dolansa da eceler;
Kollarında ölmektir, benim asıl maksadım...