Ey Yar

Ey yar
Ben seni yazarım
Havaya,suya,tüm yüzlere
Seni okumak düşer
Senden başka bütün gözlere...

Ey yar
Seni yazarım...
Dolandırmadan lafı
Süslü cümlelerle bulandırmadan
Öyle saf,öyle katıksız,öyle sen
Kalbimde durduğun gibi...
Muştun aydınlatır tekil karanlığımı
Herkes,yalnızlığa seni yazdığımı sanır
Oysa ben,sana yazarım yalnızlığımı...

Ey yar
Seni her düşündüğümde
Kurumuş ırmaklar,gözlerimde yeniden çağlar
Gölgen gölgeme her değdiğinde
Yüreğimden bir güvercin havalanır
Yoksun,şimdi bin güvercin,yokluğuna ağlar...

Ey yar
Bazen gülüşün filizlenir avuçlarımda
Bazen hüznün,kar olur,şakaklarıma yağar
Fasılasız seni çekerim içime
Her nefeste,göğsüme tomurcukların dolar
Neden bu kadar benzer bilmem ki
Neden,her bahar,sana bu kadar?

Ey yar
Çırılçıplak gecelerde,kefensiz,örtüsüz yatarım
Duanı yorgan yapıp çekerim üstüme
Belki ucu sana değer diye
Dolaşıp dünyadaki bütün kadınları
Tüm ahları dilime yasaklarım...

Ey yar
Sana gelinlik kızların,çeyizi gözüyle bakarım
İşlemesiz oyasız...
Onlar nakış işlerler dantellerine
Ben seni katlar,hiç buruşturmadan
Yüreğimin sandıklarında saklarım...

Ey yar
Dokunabilseydim bakışlarına bir kere
Tutuşan ben olsaydım,filizlenen her alevde,kıvılcım yerine
Ve yakıp dünyadaki bütün gülleri
Avucumda okşadığım bir güle
Bir kez,sen diyebilseydim keşke...

Ey yar
Ben seni yazarım
Havaya,suya,tüm yüzlere
Seni okumak düşer
Senden başka bütün gözlere...