Ey Zulasında Gün Saklayan Gece
Sen görmedin
Ölüme Heveskâr Kuşlar uçtular...
Mevsim peşkirinde yemliklerle gelmişken
Badem çağla, iğde yaprağa durmuşken
İlk şaşkınlığım kuduz bir köpeğin pes edişineydi hani
O zamanlar
Ne yabanıldım!
Utanmazdım başkası adına!
Şaşırtmıyor beni ne acı!
Barıştan en çok eli kanlıların bahsi
Bir çocuğun gözlerinde ölümü görmek gibi
Adalet kendini bakir bilerek
Mütecavizlerin kaçıncı piçini doğurur?
İnanma sen ne özüne ne de sözüne ki
Tek tapındığı para
Huriyi cebinde bilir de gılmana sulanır
Sözde mümin
Medet bekleme
Ve yine diyorum ki
Halinle kıyaslayıp halimi,
Şükretmeye utanırım!
Çocuk...
bayaa taş var şairin yüreğinde düşür düşür bitmiyor kimse de bu 'taşlama'nin muhatabi benim demiyor serde biat var efendilerine hürmette kusur,cennetiin kapisindan geri dönmek gibi bir şey rızvan melekleri de çağirmaz lütfen gele o halde taş atilir baş yarilir pansumani ahirete kalir mahkeme-i kübra savcisi hakimi doğru kararı verir şair uyardi dinlemediniz atilan taşlari 'ya Rabbi şükür.! ' bildiniz hazir cehenneminiz lütfen önden gidiniz..
kevser ile kutsandi şiir şairi hurmalarin tadina bakabilir..
(nevrotik)
bence bugün okunması gereken en önemli şiirlerin başında gelir,
çocuk...
gayrı ne yazarsak yazalım onlar için,
anlayana...
kutlarım
sevgiyle kalın...