Eylek

çarşıya varınca hemşeriye rastladım

dedim ki ne var ne yok memlekette

dediki sığırlar yatmıyor gayrı eylekte

ne demek istedi meramını anladım

insanlık güzel şeydi oysa geçmişte

canım sıkılır diye başkada sormadım

eve döndüm dalgın bitkin düşünerek

kendi çilem yetmez gibi yenisini ekledim

iki yumurta kırdım arada bir of çekerek

öylesine dalmışken bir ara kapı çaldı

şimdi evde yokum desem inanmazdı

çaresizce gidip açtım boynumu bükerek

dönüp gitti o meçhul merdivenden inerek

aslında hiç sevmem akşamın bu vaktini

dedim pallas neden geldin neden gidersin

tek bir söz söylemeden kör ışık gibi

gözlerimi karanlığa dikip haykırdım

bir memleket hasreti bir şehir yıkıntısı

ömrümden ömür aldı bu can sıkıntısı

hemşeriyi aradım bir an önce gidelim

eylek boş kalmasın yeniden başlayalım

gelecek nesillere önemini anlatalım