Eylemim

Sen.
Yoksun.

Simdi geceye dair ne çok şiir yazıyorum.
Yazarken rahmetle kirpiklerimden dökülür yağmur.

Yoksul bedenime sarılmış miladin.
Yürütmekten dahi korkan zemheri
Bir ömür
Ve koyu
Ve acı
Ve zavallı arayışım.

Ki acıyorum kendime
Günah/larımı af ettirecek dua/lar ediyorum
Hani olur'ya belki ahını almışımdır.
Ask'in.
Ayrılığın.
Ve senin sevgilim.

Bide bilsen keşke ne çok kendime yargım
Bir hakimin karşısına çıkıp böyle
Dik durmam herhalde
Başım eğik
Beden korkak
Ruh bitkin
Ve Azrail'im bile gelse bu
kadar korkmazdım ölümden.

Her gece beni kaplıyor yalnızlık.
Kap kara gökyüzü bana iç çekmiş
Ki kaç şiir'in günahına giriyor parmaklarım...
Kaç beyaz sayfayı geceye kefen niyetine kullandım.
Ve kaç tel saçımı günah köprüsü diye illan ettim

Sırf sen yoksun diye
Sırf senle hayat olamadım diye.
Sırf beni sevdiğini bildiğim halde
Sana engel olamayıp avuçlarımda
Bir kuş misali uçup gittin diye .

İşte bunlar sevgilim
Tüm bunlar
Sen yoksun/ya
Kendime savaş açma eylemim..

E y l e m i m ..
Ask aze ..