Eylül -2

yapraklar sallanırken bir eylül akşamında
göz yaşlarım bir urganda artık

bulutlar küskün...
göz kepenklerim hafiften iner gibi
ve rüyalarda artık ruhum
büsbütün...


eylül ayaz
eylül poyraz...
üstümü örten yok ki
ben hastayım...


hasret doruklarında
yaşatacağım
sevda doruklarında öldür
sen ...
ki nice öldürülen
tekrar diriltildi
2 söz arasında mecazen



gece seyrinde
yaşadığımız son mevsim öldü
cinayet...
ruhumda sonsuzluğu heder ettiler
sonsuzluk ki ruhuma
dikilmiş arda kalan son merhale
kader savurdu biz sustuk...
ne hallere düştük ben anlatamam
sen söyle...

belki dediğinde
ateş böcekleri tenebine haber saldım
söndürün ışıkları
ruhuma gem vurmayın
gözler önünde güneşi asın
ki aşk karanlıkta parlasın

bir eylül akşamı yine
seni beyazlar içinde ilk kez gördüm
dudağında çiçek buselerin
küçücüktün...

beni akşamlardan alıp pejmürde sabahlara savurdun...
ki ben akşamları ağlardım
gündüzleri ..
bilmem ki ..
ne kadar günahkardım

yaşamadım...

eylül ağlama ben ölünce
sen yaşayacaksın
sil göz yaşlarını ...