Eylül

eylül

hoş geldin eylül
şehrimin kendinden habersiz sokaklarına
kırılgan umutları yok say
yürüt sarı yapraklı hükmünü
en güzel aşkların kalemini kır
safını tut ayrılıkların

beni aklından çıkar
hazan benim içimde zaten...
tımar edilmemiş yaralarım
dizginlenemeyen acılarım var
bana yağmurlar getir eylül
bir nebze olsun kırılır belki
içimdeki zehir zemberek aşkın
küf kokusu

ertelenmiş hayallerimi
bir kez daha kapı dışarı etmeden
beni bana bırak eylül...
heveslendim kanatlanıp uçmaya
bırak; peşlerine takılayım
gözlerimi alıp gitmeden!
son göçmen kuşlar


yasaklısın ya sen eylül
kendini de yasakla bana.
yasaklı isimler
yasaklı renkler bayram edip,
üç kol çengi dönsünler bir gece yarısı!
yüreğimde yanan ateşin etrafında


dokun yüreğimin kuytusuna eylül
bir meşe ağacının gölgesinde
yeşilin en dinginine teslim edip ruhumu
nazar duaları edeyim
aklımdan çıkmayan kahvenin koyusu gözlere

bir turaç sürüsü havalansın
ölüm kayalıklarından
bin kez öldüğüm düşlerimden
annemin ayak uçlarına düşeyim

beni bana bırak eylül
vakit
akreple yelkovanın düşman
kalbimin atmaktan pişman
olduğu vakit

dokunma eylül
kirpiğime konan yağmur kuşlarına,
gözlüğümün puslu camlarına da dokunma
bırak
bırak yüreğimin kızılında boy versin uçurum çiçekleri

uçurum dedim de eylül
bilirim ki
göründüğün kadar dost
görünmediğin kadar düşmansın bana
ve su götürmez bir gerçek
senin de bir sonun var, benim de
ne kaldı ki şunun şurasında
kara kışın karasına

........
Sana bir sır vereyim mi? eylül
O benim
yüreğimin sürçü lisanı değil
o içimdeki en ince sızım
o alnımdan hiç silinmeyecek
kapkara yazım dı!
kapkara yazım...

aşk deme bana eylül
ne olur aşk deme
kırkbeşlik bir radyoda
ayrılık şarkıları çalınırken
Aşk deme bana!
ne olur...