Eylül..

Eylül..
Benim en çaresiz anım
En kimsesiz en ümitsiz
Sevdiğimi benden çalan şüphesiz

Eylül..
Öylesine yalnız bırakan beni
Elimi kolumu kanadımı kıran belki
Belki de beni nefessiz bırakan
Bir anda karaya çalan günlerimi

Eylül..
Hiç acımadan koparan beni sevgilimden
Öyle ki bir yaradır çıkmaz benliğimden
Bıktım bu zamansız gidişlerden
Vazgeçtim artık mutlu düşler görmekten

Eylül..
Ki sebep sensizliğime

Eylül..
Ki sebep serzenişime
Çaresizliğime
Kimsesizliğime...