Eylül Akşamları

Bazen bir resim gibi karşımda durur
Bazen yağmur damlası olup, camıma vurur
Alır götürür beni, uzak diyarlara savurur
Bende eylül akşamları bir başka olur

Tanrı bir sonbahar günü yazmış yazımı
Tek doktorumdur o benim, bilir sızımı
Dökülen yapraklarda gizli kalan hüznümü
Süpürür gider eylül akşamları

Yine battı güneş, çöktü pusu havanın
Kabuk bağlamayan bu derin yaranın
Kimsede değil, yalnız ondadır dermanı
Sarar sarmalar beni bu eylül akşamları

Yitip giden yıllarımın anısına
Şu ömrümün geri kalan yarısına
Çevirir dünyayı tersine
Bir başka olur bu, eylül akşamları

Unutturur bana derdimi, kederimi
Söyletir kimseye söyleyemediklerimi
Bitti dediğim bu hayat mektebini
Okutur yeniden eylül akşamları

Bir romansın sen, okumaya doyamadığım
Öyle beyazsınki yazmaya kıyamadığım
Şu geçen onbir ayı yerine koyamadığım
Farklı bir güzelliktir eylül akşamları

Nefes nefes çektiğim sigarasın sen
Kadehimdeki rakının beyazısın sen
Seni nasıl özledim bir bilebilsen
Gel artık ne olur eylül akşamları