Eylül De 1995 Tekerrür Ediyor

mevsim yine kışa vuruyor,
bu sefer farklı çığlıklar yankılanıyor,
çıplak bir ayak suya basıyor...
kayıyor en dibe, tutunamıyor..

soru işaretleri yankılanırken,
yurdumun kalbi duracak gibi oluyor,
herkes uyuyor ve yine eylül..
istanbul sular altında..

sürükleniyoruz en dibe,
birimiz değil, sırayla hepimiz..
ağaçlar dallarını çekmiş,
gökyüzü sarılmış kara çarşaflara..

kimse birşey yapmıyor,
herkes soruyor, kimse isyan etmiyor,
kimse birşey yapmıyor,
can pazara düşmüş de, fiyat verilmiyor..

1995 tekkerrür ediyor tarih,
ve yine eller bağlı,
yine kimse birşey yapamıyor,
istanbul gibi bir şehir sulara gömülüyor...

bir çocuk feryat ediyor,
bir anne ağlıyor,
bir şehit mezarından kalkıyor,
yine eylül, türkiye kan ağlıyor...