Eylül Gibi

Alıp gidersin başını sende iklimlerin değiştiği coğrafyalara birgün ..

İklimler, ikilemlere dönüşür, ardından savrulan rüzgârda..

Lâkin sen bana Eylül gibi gelir, Eylül gibi inatla, gitmezsin ..

Hüzünler, ardında saklı kalır adımlarının..

Öyle zahmetsiz, yalınayak çıkar gidersin bu kapıdan mevsimlerin sonunda, Eylül'e benzersin..

Bir hüzün mevsimine dönüşür adın sonra yüreğimde, Eylül gibi..

Soldurursun solumun soluğunu, solumdaki yaprakları sarıya boyayıp, çekip atarsın bir köşeye benliğimden..

Başkalarının toprağına yaz yağmurlarısın sen..

Eylül'e çalıyor gözlerin, bir tek bana bakarken..