Eylül Göz Yaşı

yağmur ayıdır dünya için eylül
taprak için ağaç için can ayıdır eylül
enim için hüzün ayıdır eylül
göz yaşımı saklamandan ağladığım aydır eylül
yağmuru sevdiren göz yaşımı gizleyen aydır eylül
en sevdiğim aydır aylardan ya eylül
bir insan da sevdim onunda adı eylül
sandım ki oda adı gibi dir saklar hüzünlarimi sarar beni
ama olmadı be eylül
sana daha çok yakışıyor ay olarak ismin
taşıyamıyor senden başkası bu ismi
ne insan nede başka bir varlık
sen dünya nın ağıt ayısın ağlama ayı
dünyanın en çok ağladı aysın sen
saten dün ya dediğin koca bir çocuk
az biraz deli kanlı geçinir
birazda duygusaldır ama göstermek ten çekinir
en zayıf halidir onun eylül
gördüklerine dayanamaz artık gözleri
aslında bahanedir eylül
ağlamanın gelmiştir zamanı tutamaz kendini dünya
eylül ayında yağmurlar yağar
sevdalar biter eylül ayında
en kara ayıdır sevenlerin eylül
ama ayrıkalanların en aydınlık ayı
saklamadan göz yaşını ağlanan tek aydır eylül
yağmurda yürüyen kimi görsem anlarım
sevdasını gömmüştür kalbine ve ağlamaktadır gözleri
ah o gurur yokmu ah o gurur ondan dır ağlayamayışımız
ulu orta yakaramayışımız
tek kaçış noktamızdır eylül ve bahanemizdir yamuru sevmek
işte bende sevdim bir insanı adı eylüldü
şimdi bahanem oldu yağmurlar
ve adaşı eylül tek kaçış noktam oldu
elül en güzel bu ayın üstünde durdu
başka birşey taşıyamazdı saten bu yükü yıkılır giderdi
ne başka ay ne başka varlık
yaşasın geldi eylül yaşasın yağdı yağmur yaşasın geldi yaşasın