Eylül Kırıntıları
Birazdan bir melek konacak serçe parmağıma
Göz pınarımda ıslanan eylül kırıntılarına
Birazdan...
Birazdan şah damarımdan akacak irin
Boğazımda batmadan cümle yelkenlim
Düşkıran dökmeden tırnaklarımı
Çekmeden ayazına geceler
Düşmeden göbeğine şiir denen illetin !
Sonbahar çökmeden gölgesine ağacın
Göz bebeklerimi hasretine rehin alan yağmurun inadına
İnadına
Dilimin yanıklığında şiirler yazıp sana küfrettim !
Be hey !
Tövbesine kandığımın eylülü !
Bir kere vuslatı çağrıştırsaydın
Bağrında küçük bir mut saklasaydın ya
Canımı mıhından söküp çıkaran tenha
Hazanı hezeyandan sıyırsaydın ya !
Be hey !
Küllerine yandığımın eylülü !
İklimini düşürüp yollarıma
Nefesini üzerime salarken kasırga
Uyurken ben, gecelerini alıp koynuma
Göz kapaklarımda serseri dolaşsaydın ya !
Olmaz ama !
İllegal girecektin yatağıma yasaklı sevgili gibi
Morfin gibi dayatacaktın zehrini zerre zerre
Adaklarıma odaklı çatal uçlu mızrak gibi
Asaletini asiliğinle kışkırtacaktın sonra
Baştan çıkarmayacaktın şairlerin kurşundan kalemlerini
Atmayacaktın kehribar saçlarını omuzlarına
Kirpiğinden tütsülenmiş aşıklar gibi...
Yutkunarak bakmayacaktın sevdalılarına
Şimdi...
Dilim sancılansa da adınla
Göğünü pembe eyleyen yağmurun hatırına
Küfrünü dilimden çeken sarhoşluğunu
Zerk edip bedenime öyle git !
Git!
Ki serencamın beynimin katline vacip olmadan
Ilık ılık ıslatmadan yağmurun dudaklarımı
Karartma gecelerinde bir kelebeklik ömrüm çalınmadan
Git !...
Birazdan...
Birazdan bir melek konacak serçe parmağıma biliyorum
Göz pınarımda senden kalanlara
Aklanacak, dokuz ay sancısı adın
Ve ben yeniden dönünceye dek o beyaz kanatlara
Sabıkasız eylüller adayacağım.
25.10.09
Artık yeni şeyler söylemek lazım diyordu mEVLı?na.Elimizden geldiğince yeni şeyler söylemeye gayret ediyoruz.Çoğu kez bu gayretimiz kağıtta kalıyor.
Nazım Hikmet Berkeley şiirini belki duymuşsunuzdur.Be hey Berkley diyerek girer üstad,bir hiciv niteliği taşır.Burada da eylüle bir kasıt olduğundan be hey nidasını uygun gördüm.Girişteki naifliğin aslında olur bir naiflik olmadığını da söylemek isterim.
Eleştirileriniz baş üstünedir.Saygımla.
Müsadenizle.. ''Bir kere vuslatı çağrıştırsaydın'' dan sonra kopuyor şiir bende. Özellikle Be hey! girişleri şiirin başındaki yumuşaklığa gölge düşürüyor.Tabi bir kızgınlıgın ifadesi şeklinde düşünülmüş/ yazılmış bir ünlem olabilir, küfrettimden sonra gelmesi bunu çağrıştırıyor.Ama yine de Bey hey den sonrası ile öncesinde bir farklılık varmış gibi geliyor kulağıma.
İkinci nokta , konu..Şairi şiir yazmaya iten şeyler, herzaman söyleyecek birşeyi olduğuna inanmasıdır.Yani daha önce söylenmemiş birşey, ya da daha önce söylenmişse de , kendisinin daha güzel ifade edeceğini düşündüğü birşeylerin olması şairi yazmaya iter.Bu tarz klasik konular senin deyiminle 'amatör' şairi zorlar.Çünkü eğer bu işe girdiysen , farklı bir tat bırakmalı imgelerin..Farklı bir his yaşatmalı şiir okura..Yeni bir şey, yeni bir keşif..
Saygıyla.