Eylül Tutulması

[Ağustos, adını her neye borçluysa]
[ondan yana değildi bu]

Bu,
eylülün kokusu
yaz bozuğu bir büyünün
soluk soluğa bir bozgunun buğusu
el veriyor denizlere, çekildikçe kıyılardan
kan yangını ve kan kızılı soyunan çınarlardan
ağustos böceğine köpüren karıncanın korkusundan...

Bu,
eylülün kokusu
yaprak bozuğu yüzümüzün
kırlangıç koynu.. sarısıyla güllerin
akşamı ezanda işiten gündelikçi bir anne bu
şaşkın sesini silkeleyip sokaklara aratıyor yavrusunu
ne edilesi boş vaktinden yuvasına dönen bir öğrenci bu
öfkesi değil, elleri habersiz yine.. işbaşında ellerle tokalaşmaktan!..

Bu,
eylülün kokusu
vaat edilmemişliğin vesikası
aç bırakmayacak yemek sıcağı
dişlilerinde bir işçisi gibi rüzgarların
anısı kavruk dudakta yalnızlık tortusu
birileri dil uzattıkça kir pas içinde gövdelerden
bacalardan, çatılardan, kulak arkasında sigaralardan
terli boyunlarda ve savruk.. bükülmüş mendiller soyundan
ölüm kadranında dirimsiz cemrenin geçmişini onaran çocuğu.