Eylül Yağmuru

vakitler vakti içinde zamanın, be ihtiyari devran
şimdi hazan vaktidir, yaprağın tenindeki sedef
katre katredir su,azizdir, yücedir her baştan
toprağın tezgahında ince mekiktir gergef

ey ! sen kısırlığın üstüne rahmet vari düşerken
âhuşlarım seni ister ! bir ruhtur dudaktan kalbe
kurak ömrümün son eylül yağmuru düşerken
tenimdedir senin bayramın ne bir kir ne bir şüphe

son zamanda geldin ey katre cümbüşü bu ömrün
gazel döktü bağlarım,viran oldu hep zaman tarumar
işte ! tenimdesin canımda cennet yaprağından gülün
bellidir vakit ! zaman sancısını çekerken bu diyar..!

sen; eylül yağmuru, son baharın; ilkbaharı
bir ömürde tek nefeslik dem ve huzur
gençlik atesinin söndürülmüş kızgın hârı
bitti artık devran, zaman şimdi uyur