Eylüldü

eylüldü !

soluğu kesilmişti pembe dudaklarıyla kadının

eylüldü !

nefesinde sarı bir yalnızlık

su sızmıyordu rüzgarla arasından kalbinin...

eylüldü!

kime dokunsa ah ediyordu aşk

epeyce kallavi acısı da cabası....

tenha  parklar

kurumuş kızıl yapraklar

acı sıcacık bir kahve olmazsa olmazı şiirin...

hakkını yememek lazım lime lime olmuşsa kirpik diplerinin...

eylüldü neticesinde 

parmak uçlarında çetrefilli  melodisi titreyen ellerinin....

belli ki;

yağmurun yorgun hikayesi dökülür şehre

kaldırımlarda yaprak yaprak hicran

eylül şiirleri yazıyor bir şair

medet umarak solan gül yaprağından....

dedim ya

eylüldü

fena halde ayrılık kokuyordu akşam.....

fena halde ayrılık kokuyordu akşam...

not=

sarışın bir yalnızlık çıkagelir parçalayarak denizi

belki de kaldığı yerden devam eder kuşlar

kanatlarında özgürlük türküsü....

nebile bakıcı

beşiktaş 

benimle hisseden dostlarıma hitaben....