Eylül'e_3
Yüzümü geceye yasladım!
Şimdi sana yas renginde bakıyorum.
Saçların boynuma dolanacak urganım ya;
şimdi failimsin yüzünü arıyorum.
Susuyorum çoğu zaman,
görmediğim gözlerine dalıyorum.
Bir gülümseme var yorgun gözlerimde;
şimdi sensizliğe mahpus tadında yanıyorum.
Parmaklıklar boyu kanıyorum sonra...
Hiç bitmeyen sigaramın son nefesinde ölümü tadıyorum.
Uzayan bir fermansın daha zamanı gelmemiş;
şimdi zamansız son bulan ömürlere göz koyuyorum!
Ve hala aynı durakta bekleyen bir hayatı yazıyorum sen yokken.
Ne acı, ne sevinç var yüreğimde,
senin bıraktığın gibi biraz suskun, biraz buruk yaşıyorum.
Hani çekiversen şu ipi diyorum!
Yoksa yaşadıkça bütün güzelliğini sokak çocuklarına satmaktan korkuyorum.
Artık ölümsüz bir aşkın ömürsüz günlerini yaşamaktan vazgeçiyorum.
Artık gidiyorum senden ve bitiremediğin her şeyden!
(Eylül'de-Hüzün)
(gittiğim her yer gözlerin)
sanki şair bu şiirde daha yeni öğreniyormuş gibi "tecrübe" denen şeyi. gelgitli duygular ve kararsızlık üşüşmüş kalemin başına...
oysa ben bu şairi hala okumaktayım. güncellerine baktığımda şiirden şehirler kurmuş kadar usta bir kalemle parçalamakta kağıdın ciğerlerini. demekki gençlik hezeyanı bitmiş, acının heyecanı geçmiş, ve kalem son raddeye gelmiş.
ama bu şiir için çok yeterli şeyler söyleyemediğim için üzgünüm.
bu tarihler için başarı dilemek daha iyi olur.
esen kalın.
Gecenin karanlıkları kadar hüzne
bulanmış dizelerin
hüzünlüde olsa
şiir tadında şiir okudum sayfanda gecenin bu saatine
kutlarım Züleyham emeğin değer görsün.
gittiğin her yer gözlerin..çok güzel şiir okuduğumu söylek isterim** ve halen aynı yerde bekliyorum... bitiremediğim her şeyden kalemin kutluyo👍r sevgiler