Eyvallah

Munzur aşkına
Gecenin karanlık olduğunu bilirdim
Yıldızların kör baktığını bilmezdim
Hüzün üryandı
Sıyrılıp gecenin koynunda
Otururdu bağrıma



Eylül göçünde
Mavileri kefenleyip
Hazanla yıkadık
Ekime gömdük
Oysa masumduk
Yüreğe elciydi
Gözler




Şafağı döverken yalnızlığım
Şiirler göç ediyor diyarımdan
Yüreğin viran şehri yıkılıyor
Ayaksız gölgeler peşimde
Gıyabında asacaklarmış
Bilmezler ki o yürek
Yıllardır darağacında
Acılar yağlı urgan
Bir günahtın boynumda
Olsun bre olsun
Sana da
Eyvallah