Ezgileri de Yaktın

Güneşi sana benzerdi
Başak sarısı
Korkularının nöbetiydim
Kış şafaklarında

Bekledim
İçi boşalmış bostan korkuluğu misali
Gözlerindeki hüzünle biriktin

Kibrit çöpü kadar hayaldin
Bir sigara tutuşumu

Ya sönecek
Ya ormanlar yakacak

Dağlarımı sürdüm önüne
Zeytin ağacı
Gürgen karışımı tepeleri

Köyün maktasını çaldım
Yaktım
Yandım

Kömürleşti yarın
Bir mangal dolduracak kadar siyah
Et parçasını kızartacak kadar kısa

Etlerimi kavurdum avuçlarında
Avuçların fahişe koru

Parmaklarında çingen zilleri
Eteğin ruhun kadar fırfırlı

Kahpe ezgilerle raks ettin
Rüzgâra kar beyazı bacaklarını sunarak

Göğüs uçlarında biriktirdin
Meteliksizliklerini


Biliyor musun kırk paralık figansın
Çırılçıplak dağlarda söylenen
Ezgileri de yaktın sen...