Farket

Güneşin doğuşunda ve batışında
Anlamın tam kalibinin ortasına
Düğüm düğüm açılan ilhamımla
Farket beni, hiç bilmezden gelişimi.

Ellerinde pamuk pamuk bir dokunuş
Ilık ılık içime akan sevgiden ışık
Serin serin esen rüzgarlara karşı
Farket, seni seven aşığı.

Karanlık bulutlar göğümü kapladığında
Denizin ortasında kalmışım ya
Gör bu yalnız çaresiz yüreği
Farket, kimsenin fark etmediği gibi.

Kalabalıklar içersinde yürürken ben
Umursamaz vuruşlar geçiyor üzerimden
İnsan denizinde yüzen ceviz kabuğu yüreğim
Farket al manasız hayat denizinden.

Yoruldum hey yar, onca zaman içinde
Artık yorgun adımlarım yer bulmakta zorlanır.
Tut bu dağları sırtına atmış insanın yüreğinden
Farket, canıma can katacak seven yarim diyerekten.

(Aralık 2010 İstanbul)