Farketmez

Maviden Laciverte dönerken göğün,

Ya da açılırken yavaşça birer ton

Değişir takvimler de değişmez hüzün

Birgün olur da gelir belki mutlu son.

Yahut yürürken yağmurda, yağmurdan üzgün

Kalabalıksa da caddeler, insanlar sadece fon

Hayale saparım gerçekten, hatrıma düşünce yüzün

Bazen an sürer bu yol, belki üçgün ya da on

Söz konusu sen isen lafı mı olur günün,

Yorulmak yok gelmeden son istasyon

Artık yıl bu sene, Şubat 29 gün

Birgün fazla özlerim dört yılda bir, farketmez olsa milyon

29.02.2020/İstanbul