Farkına Varış
Zedelenmiş artık ruhum , kalbim
Yalancı , bencil insanların ellerinde
Savrulmuşum ordan oraya
Ne kadar insan olursa olsun çevremde
Yalnız başımaymışım aslında
Gerçek olan kimse yokmuş etrafımda
Düşünüyorum da geçmişimi
Ne kadar da çok yaralamışlar beni
Farkında olmadan ben
Geleceğimden soğutmuşlar
Yaşama hevesi bırakmamışlar içimde
O kadar çok üzmüşler ki beni
Fazlasıyla gururumla da oynamışlar
Ben farkında olmadan
Mutlu olduğumu sandığım zamanlarda
Bir hiçmişim herkesin gözünde meğer
Yeni yeni anlıyorum
Farkına varıyorum bunların
Yaralandıkça,
Gerçeklerle yüz yüze gelme gerçeğini öğrendikçe
Daha çok farkına varıyorum
İnsanlara güvenmemem gerektiğini
Herkesin yüzüme gülüpte
Sırtımdan vurduklarını
Yaşım ilerledikçe daha iyi anlıyorum
Görüyorum , duyuyorum
Ve...
Farkına varıyorum...
olabilir,her zaman kusursuz olacak diye bir şey yok içimden nasıl gelirse öyle yazıyorum,yine de yorumun için sağol
Düz yazı biçiminde olsa daha iyi olurmuş. şiir için yetersiz bir anlatı.