Fatıma Ana

Gözlerinden boşalan susuz çöle ilaçtı
Olmayan denizlerde boşa heba kulaçtı
Fatma Ana yüreği tüm canlara yol açtı
Ker belanın çığlığı sevgilerde aynadır
Kör cahil dillerinde daha neler kaynatır


Biat etmez Hüseyin onur kılıcı çekti
Kocaman ordulara cesur başıyla tekti
Zül cenah yuvarlandı nalları yere sekti
Ker balanın acısı çığlıklarda yanmadır
Merak etme bu acı yüzyıllara varmadır


Zeynep bebesi açtır Abbas’ın yüzü kıraç
Ali Ekber kundakta dudakları aç bil aç
Bu onurlu yüreğin yanında duran saraç
Ker belanın dumanı sislerdeki karadır
Kırk kişilik bu canlar gönüllerde yaradır


O mübarek başını küfede dolaştıran
Ödül almış nefretle Mervan’a ulaştıran
Alevilik yolunu sonsuz kalple açtıran
Ker belanın acısı bitmez yiğitler ölmez
Muaviye yezitle cennet yüzünü görmez