Feryat

Neden bu kadar kindarım bilmem
Neden bu kadar düşman...

Bir feryadın ahıdır beni kahreden
Sonu gelmeyen gecelerin heyulasında
Bata çıka dolaşan duygularım...

Pusulasız kırık yelkenliye mahpus
Anahtarı kayıp, dipsiz kuyularda
Kilidi paslanmış sandıklarda ışığım
Kahretsin ki sana aşığım.

Varlığımı uğruna yol yapsam da
Çıkmayan sesimle gel diye haykırsam,
Gözlerimde ağlayan çocuğu duyar mısın?
Yoksa bir başkasına yar mısın?