Feryat Edersin

Umutları çöpe atmak istemem,
Bir bebek doğur ki affedem seni.
Samanları sapa katmak istemem,
Bir sebep buyur ki affedem seni.

İffetli ol, el âlemi sakındır,
Doğru git ki zulüm sana yakındır,
Mahzun yürü el diyeni bakındır,
Bir habip doyur ki affedem seni.

Bu gidişin sonu kötü meleğim,
Dilekleri dala bağla geleyim,
Kalbe umut yağdır yüze güleyim,
Bir dibek yoğur ki affedem seni.

Aramızdan türlü bağı kesmeden,
Kasırgadan daha beter esmeden,
Çok şey ister diye benden küsmeden,
Bir göbek savur ki affedem seni.

Sensiz olmaz diye feryat edersin,
Tüm yollara niye bensiz gidersin?
Şimdi söyle son fikrime ne dersin?
Bir edip doğur ki affedem seni.