Figüran

solgun dudağımdan adın düşer gökyüzüne
gece sıkıca sarar sensiz bedenimi
şiirlerim elimden tutup
yokluğuna hazırlar
sevda ötesi tutkuyla esir yüreğim
ardından sessizce ağlar




düşlerim
yetişkin masalların giriş bölümünde asılı
kutsanır sonu baştan belli yitik öyküm
hiç yazmadığım kitabı yırtar yakarım
yalnız figüranım kendi filmimde
hayal kırıklığına dair en büyük alkış / adın
sessiz replikle haykırırım sahnede
deneysel yaşamın epik çıkmazıyım




sana koştuğum her yüz metrede
ruhum başlangıç noktasında tutsak
ihtiyacım nefestin
istemediğim kadar eritti sensizlik
siyah beyaz fotoğrafın silik grisinde
gölgeyim




her yeni günde
tel tel düşerken bulutlar saçıma
bağladığım karalara hapsettim hayalini
gün doğumunda ısınırken tenim
aşka dair büyüttüğüm umut
avucumda erir