Filiz Filiz Açan Güllere Yazık

Sorgular acılar kemirir beynimi,

Vurur bin kez yüreğime

Yasak düşlerimden

Saklarım umudumu

Gözlerimde yaşlar

İsyan dolaşır dilime

Titrer ellerim

Gecenin bir ucunda

Yanar, yanar ağlarım..

Yürürüm bir kaç bin adım

Tamda, şafak atarken 

Feryadıma şahit olur

Gökte kuşlar uçarken 

Kaçıncı gece yok böyle dram

Eririm gram gram

Kırılır camdan kalbim

Üç beş dal kalır cigaram

Olmasına sabah olurda

Yeniden doğar mı güneş

Söner mi bu yaktığın ateş

Şafak sessiz şafak sensiz, 

şafak ağır sancılı

Mayın döşeli düş tuzakları her yan

Bilirim seversin sende

Sevmeyi, sevilmekten mağdur

Kan çanağı gözlerinde

Dişlerinde sıkışmış dünyanın çarkı

Ne filimler film, ne romanlar roman

Şimdi yüreğiyle seven bile değil kahraman

Unutulmuş acılardan

Atılmış zindanlara

Zifiri karanlığın sessiz çığlıkların da yankılanıyor duvar.

Aynalar kırık dökük.

Ah bu hayatın ucu baştan başa sökük

Yakasız gömleği

Giymisiz bir kere

Yaşamak buysa ölmüşüz bin kere 

Sevdâya, aşka, umuda çarpan kalbimizle 

Ah şu Filiz, Filiz açan güllere yazık