Fır Fır

Fııır fııır geçiyor yaşlarımız.
Bir, beş, yirmi,.......,....derken.
Otuz, kırk, seksen yaşında oluyoruz.
Bebekliğimiz, çocukluğumuz, gençliğimiz.
Bir kuş gibi pııır uçuyor elimizden.

Fııır fııır geçiyor zamanımız.
Saat iki, üç, beş,....,...derken.
Altı, sekiz, on iki,....,... oluyor.
Hemen sabah, öğle, akşam.
Akşam, öğle, ertesi sabah oluyor.
Zaman bir sabun gibi kayıyor avuçlarımızdan.

Fııır fııır geçiyor günlerimiz.
Pazartesi, Çarşamba, Cumartesi,....,....derken.
Salı, Cuma, Pazar,....,...oluyor.
Göz açıp kapatıncaya kadar günler gelip, geçiyor.

Fııır fııır geçiyor aylarımız.
Ocak, Nisan, Mayıs,.....,....derken.
Temmuz, Ekim, Aralık,....,....oluyor.
Bazen günler, aylar bile yetmiyor.

Fııır fııır geçiyor yıllarımız.
1972, 1993, 1998,....,... derken.
2000, 2006, 2011,...,....oluyor.
Daha dün yaşanmış gibi.
Bir film gibi gözlerimizin önünde canlanıyor.

Fııır fııır geçiyor mevsimlerimiz.
İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış derken.
Kış, Yaz, İlkbahar, Sonbahar oluyor.
İnsanoğlu işte.
Sıcak olur yanmaktan,
Soğuk olur üşümekten şikayet ediyor.

Fııır fııır geçiyor zaman.
Ömür gidiyor insandan.
Durdurmaya asla gücün yetmez.
Dur diyemezsin.
Asla sözün kar etmez.