Fırtınadan Sonra

Kaç mevsim geçti gökyüzünden

Kaç rüzgâr savurdu saçlarımızı

Dağıldık, toplandık, unuttuk, hatırladık

Şimdi yine bakıyoruz aynı ufuklara

Her fırtına sonrası dinlenir deniz

Her karanlık gecenin şafağı vardır

Zaman bizi ayırsa da yollardan

Yüreklerimiz hep aynı şarkıyı söyler

Dün yanıbaşımızda olmayan eller

Bugün tutuyor parmaklarımızı

Ne çok şey öğretti bize ayrılıklar

Ne çok şey anlattı sessizlikler

Bozkırlar biter, denizler başlar

Gözyaşları kurur, gülüşler filizlenir

Her son, yeni bir başlangıçtır aslında

Ve her veda, kavuşmak için bir adımdır

Duyuyor musun?

Uzaklardan gelen o çocuk sesleri

Yarınları müjdeliyor türküleriyle

Dirilişin şarkısını söylüyorlar

Fırtına yaklaşıyor yine

Varsın yükselsin dalgalar

Biz ki sarıldık birbirimize

Hiçbir rüzgâr ayıramaz artık

Sağlam durur omuzlarımız yan yana

Puslu limanlardan açılır gemimiz

Yolculuk bitmeyen bir serüvendir

Kimi zaman kopsa da fırtınalar

Sığınağımızdır birbirimizin gözleri

Uzak kıyılarda yeniden başlar hikâyemiz

Ardımızda kalır unutulmaz ezgiler

Birlikte yürürüz şimdi

Dönüşsüz yolda, yan yana.

Turgay Kurtuluş