Fiyakalı Islıklar

Soğuk üflüyor rüzgâr kızardıkça suratım

Üşüyen ellerime yetmez hafif kışlıklar

Türkülü yürekleri sarmaktır tek muradım

Dudak terennümüdür fiyakalı ıslıklar

Bu mevsimde gökyüzü sadece hüzün eler

Keder tipiye döner kapıyı çalar kıtlık

Caddelerde kovalar birbirini gölgeler

Tenhada beni bulur sırılsıklam yalnızlık

Bulutlar kederlenir geceye hicran taşır

Her yağmur sevgiliye yazılmış ince mektup

Damla satırlarıyla ruhumuza ulaşır

Okunur satır satır tenhalarda buluşup

Güneş yüzünü saklar şafakları tüller sis

Kasvetli saatlerde ürperir tüm hastalar

Dakikalar yorulur geçmeyen zaman hasis

Geceler içimize farklı bir korku salar

Günler yorulur uzun gecelerde nihayet

Kaç göğüste sıkışıp kalır yorgun çığlıklar

Plaklarda nihavent şarkılar yoksa şayet

Gözyaşlarıyla başlar hüzünlü ayrılıklar

İstanbul/2020