Flora 'Hüzünlü Kadın'

Flora
Hüzünlü kadın

Sar saçlarını
Sar acılarını
Sarıl duygularına
Solmadan Flora


Topla bakışlarını kainattan
Çeksin duyguların ellerini
Şu umarsız hayattan
Bitimsiz sorgusuz aşktan


Flora hakve köpüğü gözlerini
Hüzüne çal, sarıl gözyaşlarına
Yakuttan kemer tak gönlüne
Sarılda sakın bırakma

Flora

İçimdeki kadın
Duygu kesiği hüzünlü kadın
sana bakıp
sana acır bir yarım

Sen nezaman boynunu büksen
İçimdeki o ben
Dağları yıkıp, ırmakları taşırırım
Seni artık kimse üzemez
İzin vermem Flora

Flora
Matemli kadın

Bir matem denizinde
Kürek çekmektesin
Ufuk boyu duygu yüklü
Yelkenlerini indirmelisin

Bırak kendini melteme
Gitsin Limansız baharlara
Sana vadedilen şu abı hayatta
Giderken ıslanmalısın

Gönlün ıslansın kederlerden
Bulutlar ağlasın senin için
Sen git gide bildiğin kadar Flora

Dolunayın gözlerinde kal
Biraz bük boynunu
Sen orda kal, kalabildiğin kadar
Sarıl tutunduğun gözlere
Bak öyle derin derin
Ama solma solma sakın
Sen gecelerin ince beline takıl
Sen Ay'la birlikte solmalısın Flora