Fotoğraf

öyle bir fotoğrafın içinde buldum ki kendimi
karmakarışık...
ne gülümsemişim
ne fazladan düşmüş yüzüm
ne gözlerim kadraja sığmış
ne de sırt çevirebilmişim

ışık değince kanamış bakışlarım
görenler teknik demiş çevirmiş yüzünü
deliye dönmüşüm.
tekniği sormuşum her gördüğüme
ellerim başımda koştururken...
teknik...teknik...
kanayan bakışlarımı nasıl açıklar bir teknik?
ben inanmamışım, onlar gülmüşler.
teklik diye bağırmışım,
teklik...
dinliyor gibi bakmışlar,
gitmişler sonra...

odama karanlık düşmüş,
yastığa başım.
çerçeve düşüp kırmış bir yerini
uluorta serilmiş sahte gülücükler
sonra bir kibrit mızrak gibi saplanmış
fotoğrafın kalbine
başını kaldırırken titrek bir alev
odam aydınlanmış.