Fotoğrafta Kalmasın Gülümsemeler

Yalın ayak koştum akıp giden zamana
Kalmasın günahı avuçlarında sıkan
yaşlanmıştım artık
sırılsıklam gençliğim bir veda eşiğinde
nice aşklara bedel okudu



Yorulmuştum
sessizce çektim ellerimi bağrından
yumdum gözlerimi
film şeridi gibi geçti mazi
elimde kırık bir şemsiye
boyadım kahve/rengiye



Yalnızdım
kucakladığım gibi aldım koynuma kimsesizliği
yalnız değilsin dercesine
yanık sesli kuşlar şarkılar söylüyordu
eşlik etmemek mümkün değildi
çırılçıplak ayaklarımla oturdum toprağın üzerine
açtım şemsiyemi kurumuş göğe
kırdım dizlerimi
bir akşam üstü batan güneşe



Gün ağarmıştı
yaşlılık çöktü omuzlarımın üzerine
soğuk can yakıyordu
bir damla yağmura hasret
attım şemsiyemi yere
eski bir fotoğraf karesi kaldı geriye!

















********************************************************************

(Yarışmamızda Jüri Özel Ödülünü kazanan Sevgili Filiz Bostan'ın şiirini sunuyoruz.)

Sevgili jüri üyeleri,
Bu ödüle ve kazananlar arasına bu şiirimi layık gördüğünüz için çok teşekkür ediyorum.
Mutluluğumu dile getirerek diğer arkadaşlarımı da kutluyorum.
Bütün şair dostlarımın kalemi daim olsun.
Sevgiler..!