Gaipte Bir Kul

gece karanlığa meydan okuyan yıldızlarda
ayrılıklarla beraber türküler söylerken
ben dilek makamında yalnızdım
hışmında aşklar birikiyordu
kimliksiz sessiz geçerken yollardan
ey acıların bekareti
ey solgun karanfillerin çilesi
yok muydu bir yoldaş yoluma yar olan
yaradan kadar yalnız
gece karanlığa meydan okuyan yıldızlarda
apansızca gelen kimdi
kimdi ayrılığı bölüşen hasretle beraber
bu aşk kimin nesiydi

keder kıvılcımında bir deliydim ben
bütün yeminlerim kefaretsiz kalmıştı
bütün evlerim kimsesiz
kimdi ayrılığımı çalan kalbimden
mor güllerin dağlara kavga vasiyet ettiği günlerde
ben her hangi bir cümleden tutuklu
bıraktım kaderimi kedersiz sevdalara
yaralarımda yâr birikti
yâr oldum yaradana

şimdi ölümsüzlük başında bir ağrıdır
cinnetim aşkımın şahidi
ve gece
karanlıkla beraber faali meçhul bir katildi
yalnızlık değildi Allaha mahsus
masum bir aşkın kefiliydim ben
bilmiyor musun
her bayram bayram şekerlerini çalarken çocuklardan
ne kadar söz varsa ben söyledim mutluluğa dair
görmüyor musun
cebimde bir aşkın resmi
resimde sen
ah artık yaram derindir
şehirler yıkılır ansızın yıkılacakken
ben bir sebep ararım ayrılığa
gözlerine bakmak yasaktır ezelden

ezelden yar ezelden
mavi türküler söyler denizin dalgasında
gözlerin ritim tutar inceden
ve bir ses gelir sonra
ben gaipte bir kul
ya Allah bismillah Allahu ekber derim
ardı arkası kesilmez sessizliğin
sonra yıkılır evler birden
odalarında resmin
ezelden yar ezelden
duvarlara adın yazılır bilmeden