Gamlanma Dost

demlenir bir dostluk kıvamında çay
gönülden gönüle köprü kurulur
kırılır beli hüznün o da yorulur
gamlanma dost gül biraz

nasılsa sonumuz bir avuç toprak
ömür dediğin bir kaç dal ve yaprak
bırak endişeyi evhamı bırak
gamlanma dost gül biraz

böyle gelmiş böyle gider bu gemi
ademe döndürür ademi
belli olmaz efendi miyiz bende mi
gamlanma dost gül biraz

dünya bir süslü avcı
havası dert yüklü içerisi sancı
bu handa her şey bize yabancı
gamlanma dost gül biraz

ötelerde ilahi divan kurulur
adelet tecelli eder hesap sorulur
zannetme insan boşa yorulur
gamlanma dost gül biraz