Gamzelerinde Eylül Saklıdır

Gece
Sarhoş ve soğuk
Ben yarsızlığın gölgesinde umutsuzluğa kapatıyorum gözlerimi
Aklım gamzelerinde asılı
Ellerimi ellerinde bıraktım
Gözlerim,
Gözlerinden gayrısına kör.

Eylülün ateşine düşmekmiş aşkın adı,
Bilemedim...
Hazanımı bahara kavuşturmak için
Ölmek gerek dediler
Bin defa ölmek istedim adının hatırına
Adın bana harammış
Ölemedim.

Her gün yüzüne değmek için aldığım şunca nefes
Ama nafile
Nefesim tükeniyor.
Bir bulutun karartısı değil geceme çöken
Sonbaharın son damlaları güllerimi sulayan
Hadi tut ellerimi aşk
Yağan yağmur seni benden götürmesin
Yalancı baharlara

Kanma güneşin rengine
Gül kırmızıdır bilirim kan da öyle

Gözlerini kapatma sakın
Çekme bakışlarını kışa düşmüş gözlerimden
Üşürüm.
Gülüşün değsin çatlayan dudaklarıma
Son bir nefes
Son bir ses
Düşsün karalanmış sayfalarıma

Gidişin kıyamet olur
Gitme
Bir çocuğun ceplerinde bıraktım mutluluğu
Acıtılan yanlarımı aldım yarınlarıma
Şimdi tutunmuşken bir yanım bahara
Düşüme düşürdüğün seni
Bende bırakıp
Gitme

Severim bilirsin sensizliğin de rengini
Kokunun sinmediği
Tek sözcük düşmeyecek mısralarıma
Yalana bulanmış yaşanmışlıklarımı
Atıyorum heybemden
Mutluluklarımı alıyorum çocukluğumun ceplerinden
Gitme
Tut ellerimden
Tutmazsan
Dünyadan düşeceğim