Gamzene Gömülen

Her şiirin sonundaki güzel
Bak gözlerime
O benim
Son kirpik kapatışında karşında duran
Çıkarken boğazından son nefesin
Her gecenin Aydınlıģına karşı
Suretinde çizgiler olan
Severken seni dolu dizgin ölümü bekleyen
Kafa tutan seni isteyenlere
Sil diyen azraile listeden
O son kirpik kapatışında karşı da duran
Benim!
O küçük çocukların babası
Annenin sevgili evladı
Merhametin yitik Sarnıcı
O gece kalbin durduğunda ansızın dinleyen
Ve hatta hisseden
Ah seni bunca seven
Sen ölünce ölen
Ölmene izin vermeyen
O gamzene yeri gelince gömülen
Benim!
Sev beni yeri gelince
Şiirlerin sonundaki güzel
Sen terk edince özleyen
Ölünce ömrünü veren
Sevince seven
Gözlerinin bilinmezinde rehin kalan
Elbet zamanı gelince ölen
Mekanını gamzen eyleyen
Benim!
Muazzez görürse kıskanılan sensin
Gece yarısı ışık saçan
Bu satırları bir aşkla yazdıran
Ah geleceğe tohum saçan güzel
Tüm bunlar
Sensin!
Tekrar söylüyorum kapatınca gözlerini
Göreceğin son gözler benim
Ey ömrümü en çok gören
Benden önce Öleceksin bileceğim
O an bil ki ardından geleceğim
Seni sevecek çok sevecek
Kapatınca gözlerini seni gören
Bil ki gamzene gömülen
Benim!