Garez

...

Şimdi şiire dönelim
öldük ya hani kılıçsız kansız
kuma gömdük Osirisin kalbini
sanırım o gün başladı gesi bağlarında
yitirilmiş sevdalara yazılan her kök hücre
kanayarak bir üzüm yaprağı olması

Nasıl söylerim adını sen kirpiklerinden öptüğüm nedime
kapatsan gözlerini yanacak yüzüm orantısız
kalkıp gitsen devrilecek sokak üstüme sesizce
gelsen mutlak lal olacak Roseyin klaviyesi
bu yüzden bütün dillere çevirdim kalbini
yokluğunda ezberlensin diye bu aşkın hikayesi

Masal bu ya dinle
çoktan terketti çocukluğun seni
kundaklansa da düşlerin
gülüp koştuğun,ağlayıp sustuğun
sevip unuttuğun,işte tam burda
ipinde çözüldü kendine kurduğun yontular
telaşını anlıyorum bayan,saklayıp unuttuğun
kendini/ hadi anımsa tortusunda tuzun
nabzının donma ihtimali naif ürpertilerle
hadi dokun bir aynada gölgene çıplak upuzun

Nerde kalmıştık
evet evet hatırladım
şimdi uzat ellerini kaderine bakacağım
belki bana benziyordur yaran ve göğe uzanan
tam da kapatcakken kapıyı dünyanın yüzüne
bir ürperti şarkının nakaratına kadar
uzakta biri için yakın olması olması ihtimal
devrikti kül bir ateşin magma hali belki de
bir bensellik var bu buzul yangılarda
bütün imla hataları belki benim aleyhime diyedir
duvar yazıtlarında gözlerim kapalı siyah bir bantla
ver elini rüyana bakacağım rüya görürken tam da
belki bana benziyordur severken ve ölürken
avuçlarındaki çizgiler

Burda bitmedi şiir
gece bitti,söndürdü kent ışıklarını
cebimde küldü saçları, ağlayınca ıslanırdı çölün bulutları
bir kalbe karşı mağrur dururdu rüzgar
hep kafiyesiz yağardı gözlerimdeki kana bakarak yağmur
kendi rahlesini yakardı papürüs, senfonik bir ihbarla
aşka sunulan kobay kadınlar vardı hep ödünçtüler
formatsız ağlardılar öteki kalbe karşı
ışık çalmak için bakardılar ruhumun girdabına/kördüm
sorardım ne zaman öldüreceksiniz beni/bir vasityettir sanrınıza
Vaftiz edilmiş bir katil gönderin katlime
dedim ya burda bitmedi şiir
şimdi çalınmış öznemi aramaya gidiyorum
Tekrar geleceğim...


CC_