Garip

martılar dalgın
bir gariplik var
deniz terk edilmiş
martı dolu çatılar
unutulmuş miras gibi
deniz ve dalgalar
martıların sessizliği
ne uzak ne yakın
geçmiyor hiçbir gemi
yosun kokusu
soluklarımda
iskelede insanlar
dudaklarında ıslıklar
bir garip hava
sen
şehre dönmüş gitmişsin
kolları bağlı sessizsin
şimdi sahilde olmak vardı
demişsin
sana karanlık uzaklık
sana bin özlem
ayrılık
saçların duygusuz kalmış
ruhunun ay ışığı gözlerin
ağlamış ....


Mustafa kaya
11.01.2018/çengelköy