Gayrimeşru Zamanların Müdavimi

Matemle büyüdü yine gölgeler,

Rüzgarın umrunda bile değil,

Avucumdaki nasipsiz küller,

Bir iç çekişin artığı sanki,

Akreple yelkovanın hüzünlü dansı,

Gecelerde tasvirsiz bi sızı,

Sessizlik hakim suretlerde,

Nadide kahkahalardan kalanlar,

Viran olmuşcasına bardakların dibinde...

Kırık ağıtlarımda savrulan gün doğumu,

Sancılı bir bekleyişe gebe..

Eski yaraya da iyi gelmiyor artık,

Akordu bozulmuş bestelerin tınısı,

Tüm elvedalarsa yüreğimde yara bandı...

Gayrimeşru zamanların müdavimi oldu,

Molozlara çarpa çarpa örselenen,

İpsiz sapsız aldanışlara doymayan,

Nasır tutmuş paçavra yüreğim,

Talan edilmiş avuçlarımda,

Eli elime değmeden gidenlerin yası,

Aklıselim de değilim son zamanlarda,

Uzaktan da sevilir miymiş deme!

Yedi bölge yedi iklimde sevmiştim oysa,

Mekansız sevgilere özenip... 

Uzun uzun cümleler kurardım eskiden,

Şimdi ise boğazımda düğüm düğüm,

Rotasız kelimelerim çaresizlikten,

Ömrümün kışında tir tir titriyorum,

Ve sarsıla sarsıla ağlıyorum hiçlikten,

Olduramadım ürkek düşlerimi,

Yapabilirim sanmıştım halbuki...

Gece gibi diller oldu martı çığlıklarında,

Güneşlerimi bir bir karartan,

Bakındım durdum kırılgan zemherilerime,

Yetersiz bakiye çıktı tüm sorgularım,

Öksüz bir sonbahar ertesi,

Elimi sımsıkı tutar..

Sürgülenmiş kapılarımın ayazında,

Yoklukla sınanmışcasına...

Babadan kalma saate de bakamıyorum,

Sanki zamandan kaçarcasına..

Âdâb-ı muâşerete hiç uymadı,

Şiar edinilmişliklerin gınâsı,

Üryan bedenim daha ne kadar,

Yetimliğin acısıyla sorgulanacaktı,

Yüzüme galebe çalan lakırtıları,

Kabuk bağlayan mesafelerden kim duyacaktı ki,

Abesle iştigalin ta kendisi şimdilerde,

Aynamın orta yerine bağdaş kuranlar...

Bağıra bağıra susasım var hayata,

Bi bakış yetermiş oysa onca elvedaya,

Kuş misali uçup gitti ömür dediğin,

Herşey sanmaktan ibaretmiş,

Artık ne fayda...