Gayrısını Boşa Andım

Yazı bilmez ömrüm kışta
Yosunlu bir taşa döndüm
Her yangında her bakışta
Hüzünlü bir başa döndüm

Efkarımla adım adım
Kalmadı hiç yaşam tadım
Al yanına gönül şahım
Gayrısını boşa andım

Eremedim ben murada
Kaldı elim hep duada
Ömrüm geçti gün rüyada
Bir hayele düşe kandım

Kül özünde can yarada
Elem hazan bir arada
''Şahika'' der; bu dünyada
Yalan aşkı gerçek sandım