Geç Gelen Mavi Melek

Ağustos akşamları incir bahçesinde
Pilli bir radyonun bozuk sesi eşliğinde
Kireç badanalı o kır evinde düşünürken
Çocuk ellerimle toprağa çizdiğim resimdin sen
Gerçek değildin belki ama çok sevecen
Yüreği dilinde öyle bir içten
Adeta bir mavi melektin sen
Lepiska saçların vardı o zaman
Beyaz çorabın ve kırmızı pabuçların bağlı bilekten
Yıllar geçti sen de büyüdün hayalimde ben büyürken
Neredeydin bilmiyordun adın neydi
Ama emindim çıkacaktın karşıma günün birinde
Tam filimlerdeki gibi
Yıllar geçti ben ihtiyarlarken sen hiç yaşlanmadın hayalimde
Yitirmeden ümidimi bekledim seni
Ve işte çıkageldin şimdi
Bir hastahane odasında Azraili beklerken
Nereden bilirdim beni almak için seni göndereceğini
Demek ki gerçekten bir melektin sen...