Geç Kalanlar

geç kalmışlığım vuruyor aynalara
ne zamandan beridir kuşanıyorum yalnızlığı
bir örtü değil artık, bir miğfer
kaskatı bir beden giymişim
savrulan yargılardan sıkılmış
göğsüme zırh gerdirmişim

eski günlerim geldi bir de aklıma
gururun boyun bükmediği zamanlardan bir eser
bir bakış atmıştım o anlarda uzaklara
sessizlik hakimdi umutlarda
yine de pes etmemişti yüreğim
yalanlara teslim olana dek

nicedir şiir yazmıyordum
zamanından sonrasına kaldı şairliğim
erken doğan bir şairdim
geç gelen şiirlerde eridim
nicedir şiir yazmıyordum
aklıma geldi şairliğim

şiir vakti, bir hayatın arafına denk gelir
Herkes arafını yazar şiirinde
her satır bir yük kuşanmıştır zamandan
miğferler delinmiş
zırh perte çıkmıştır her mısrada
kulak kesil
eğil
şairliğim son demindedir

ziyadesiyle yaşadık şairliğimizi
geç kalanlar diyarından esintiler
erken gelen şiirlerden hevesler bıraktık
artık ziyadesiyle hem yorulduk
hem de zamana kulak kabarttık

fısıldama artık şu kulak zarına pervasızca
bu zar en zayıf halkam
ne miğferi var ne zırhı
ne de isyanını yumuşatacak kağıdı
ses etme artık bırak duymasın kalabalığı
yalnızlık hiç bu kadar zor olmamıştı

geç kalanlar, şiir ve yalnızlık
hokkanın içindeki mürekkepmiş
şu şair yürek ancak
kalemden ibaretmiş
şairde yokmuş bir maharet
bir tercümandan farkız
şair hayatın, dünyanın ve zamanın dili olmuş
şairlik zamana ve hayata oyuncak
yıllanmış yüreklere alet olmuş

şair dostlarım anlar ne demek istediklerimi
bu şairlik gökten zembille inmedi
her şair bir geç kalmışlık hikayesi

ah be şairler ne güzel adamlarsınız
dili lal edip gönle yazarsınız
diyar diyar gezen bir rüzgar gibi
zamanın yelkenlisine selam yollarsınız

o vakit
ben de
yelkenlerde esen rüzgar olayım
zamana karşı biraz da ben durayım
dik durduğumuz kadar yol alıp
aldığımız yol kadar söz olayım
olduğumuz kadar şair
şaire denk bir şiir olayım

bu şiirde uzun oldu artık
kıssadan hisseye bağlamak gerek
lakin hisse olmadan kıssa olmaz
şiirden şaire akmak gerek

hadi be gönlüm, kısa kes artık
sanma ki bu şiirle bir yol aldık
şiirmiş bizimde gönül dilimiz
yine de biz
hayata geç kalanlardan sadece biriyiz

Yunus Emre Karakaya