Gece

bütün bir mutlu günün ardından
gökyüzüne
baktığım zaman

tek seçebildiğim şey
hüzün
ne yana baksam
gözlerimin önüne geliyor masumane yüzün

bazen geçmişinden korkar insan

kaçar o yüzden gecelerden
keşkeyle başlar cümlelerin
karanlık gökyüzünde
keşkelerin vardır bir tek
ve sevdiğin vardır

zifiri hiçlikte onun yüzüdür asılı duran
gece kalbin aynasıdır
parlayan yıldızlarsa
umutlarıdır insanın
parlayan yıldızları yoksa ama insanın
ağlar hafiften
ve yalnızlığına bakar
yakar bi sigara

inanın öyle bir dalar ki derinlere
bir değil iki değil

birgün çıkamayacağını bilir
ama dalar yine de

gecede bile kaçar insan
geçmişinden dem vurur
hatalarından
ama istemese de görür
karanlığı kaplayan sevdiğinin yüzünü
bir kez vurursa insanı aşkın hüzünü
gecelerden saklanır
kapatır gözünü
yüzleşemez insan
köşe bucak kaçar yokluktan
tokluğa koşar insan

rutinin rüzgarları sürükler bedeni
budur günlük hayat
bedenin gerçekleri gerçek değildir hiç bir zaman
aşk insanı koparır bu gerçeklerden
rutine düşmandır aşk

bir başkaldırıdır özünde
ve büyük bir teslimiyet

ve bütün bu sarsıntıları en iyi gece vurur aydınlığa
gecede bile kaçar insan
kaçmaya çalışır
geçmişinden dem vurur
hatalarından
ama görür
istemese de görür
karanlığı kaplayan sevdiğinin yüzünü

bir kez vurursa insanı aşkın hüzünü

gecelerden saklanır kapatır gözünü