Gece Çökünce

Gece çökünce
Bir hüzün basar
Kaybolur tebessüm
Mahsun
Suskun

Gece çökünce
Çayın demi
Kahvenin acısı gibi
Büzülür dudaklarım...

Gece çökünce
Yay gibi gerilir kaşlarım
Bir noktaya çivilenir gözlerim

Oysa
Kelebeğin kanadı kadar
Yumuşak huyluyum

Gece çökünce
Tekmeleyesim gelir
Kör karanlığı
Yırtasım var perdeleri
Tırnaklarımla kazımak isterim
Umutsuzluğu...

Karıncanın çalışkanlığı
Aklıma gelir
Ter kokan
Toprak kokan
Çatlamış ellerin emeği
İşkenceye alır bedenimi
Derin bir off çekerim
Ah..bu gençliğin
Birde yaşlılığı var...

Gece çökünce
Durgunlaşır yüreğim
Azgınlaşır hüznüm
Yalvarmam
Âsiyim
Ağlamam
Kabarır duygularım
Gururlu

Dengesizim
Kimsesizim
Ürkek titrek
Sığınacak kol kanat ararım
Biçareyim...

Gece çökünce
Tastamam
Teslim olamam

Kâinatın sahibi
Salma geceyi üzerime
Binmesin omuzlarıma
Kömür karası gecenin yükü

Gece çökünce
Son çaremde
İnce ince
Yanık bir türkü söylerim
Elim yüreğimde.....